zamazingo

Simdiye kadar kendimi tatilde saniyodum. benim icin okul okul degildi.. hersey tatildi. ama yeni yeni bu hayata alisiyorum. bugun ilk sinavima girdim, tum Meksikalilar gibi terledim... artik bu hayatin farkliliklarini acikca gorebiliyorum. mesela sindiye kadar ne okulda ne de otobus duraginda kosan, panik yapan insan gormedim. otobus bekliyo zaten. okulda da sinifa yetismek icin panik yapmiyo insanlar. stres yok bu sehirde. sehir kucuk evet ama bunun iyi yanlarida kotu yanlari kadar cok. istanbul cilgin ve cok hareketli bi sehir. yoruyo insani. bi cok guzellikler barindirmasina ragmen guzellikleri gormez hale geliyosun. burda o kadar hareket yok belki ama olanlari sonuna kadar degerlendiriyolar.. ben gayet mutluyum burda.. arkadaslarim cok iyiler. sindiye kadar okulda ve evde birbirine trip atan, kusen, hava atan, onyargi barindiran gormedim. insalla bende bu iyi ozellikleri kaparim. / ufak bi sey var ki insanlarla tanisirken kendi adimi onlara soyletmek icin o kadar ugrasiyorum ki karsi tarafin adini sormayi unutuyorum. 1 aydir arkadas oldugum birinin adini az once sorup ogrendim.. neyse / burda "los pensadores" diye bi yarisma var. en cool, sportmen, capkin, cilgin, mesgul, populer kiz ve erkeklerin fotolarini cekiyolar. bide en iyi arkadas grubu var. bizde degisim ogrencileri olarak en iyi grup olarak katildik. gercekten superiz ve kazanabiliriz :) bu cuma bi disko var. biz ve herkes oraya gidicek. yarismanin sonuclari aciklanicak..